Pod koniec września 2007 roku po raz drugi uczestniczyliśmy w Dolnośląskim Festiwalu Nauki. Tym razem uczestniczyliśmy w nim na trzy sposoby. 18 i 20 września wspomagaliśmy inicjatywę doktorantów Katedry Antropologii współorganizując dwa warsztaty. Pierwszy warsztat nosił nazwę "Lustereczko Powiedz Przecie." i miał umożliwić uczestnikom głębsze poznanie samego siebie (oczywiście w sensie antropologicznym). Można było obliczyć swój WHR, SHR i BMI. Robiliśmy badanym zdjęcia, aby pokazać im ich asymetrię. Opisywaliśmy morfologię poszczególnych części twarzy badanych osób. Ponadto określaliśmy ich lateralizację (czy są lewo czy prawo ręczni / oczni / uszni.) oraz sprawdzaliśmy ich wydolność fizyczną. Na końcu badaliśmy częstotliwość ich głosu oraz wyznaczaliśmy typ figur dotykowych widocznych na odciskach ich palców. Każdy badany otrzymywał swój arkusz z wynikami i ich krótka interpretacją, a dla nas - badaczy pozostawiał odbity za pomocą kalki anonimowy formularz z samymi danymi, które możemy wykorzystać we własnych badaniach.

Kolejny dzień festiwalu były to "Kryminalne Zagadki Wrocławia". Pokazywaliśmy odwiedzającym jak zbudowany jest szkielet człowieka i jakich informacji może być on źródłem. Prezentowaliśmy metody oceny płci i wieku osobnika. Ocenialiśmy też jego masywność (czy za życia był wysoki, niski, umięśniony czy otyły). Rozszyfrowywaliśmy ślady chorób, złamań i urazów zachowanych na kościach. Pokazaliśmy też, o czym może świadczyć określony sposób chowania zmarłego.

 

Inicjatywą samego GORYLA były natomiast wystąpienia we wrocławskich gimnazjach, gdzie wygłaszaliśmy referat (tradycyjnie połączony z krótką, interaktywną zabawą) zatytułowany EWOLUCJA I PSYCHOLOGIA EWOLUCYJNA. Postanowiliśmy krok po kroku przedstawić młodym ludziom zasady działania ewolucji. Wyjaśniliśmy, na czym polega zmienność, na prostych przykładach zaprezentowaliśmy działanie doboru naturalnego oraz to, w jaki sposób wpływa on na pulę genetyczną populacji, czego efektem jest powolne zmienianie się cech całego gatunku. Chcąc zaprezentować możliwe drogi interpretacji obserwowanych ludzkich zachowań z perspektywy ewolucyjnej (czym właśnie zajmuje się psychologia ewolucyjna) zaproponowaliśmy prostą zabawę: dzieci obliczały wskaźnik SDS na przykładzie wysokości ciała własnych rodziców. Otrzymane wyniki pokazały, jak ważna jest adaptacyjna wartość naszych (pozornie niezwiązanych z ewolucją czy przetrwaniem) zachowań.

 

TAKIE POKAZY Z CHĘCIĄ WYGŁOSIMY TAKŻE W INNYCH SZKOŁACH, więc osoby zainteresowane prosimy o kontakt telefoniczny bądź mailowy.

 

W dniach 11-13 września Koło Goryl odwiedziło Konferencję Polskiego Towarzystwa Antropologicznego, która odbywała się w Krakowie. Konferencja była dla nas szansą na zapoznanie się z aktualnym stanem nauk antropologicznych w naszym kraju. Ponadto - oglądanie wystąpień zachęciło nas do coraz bardziej czynnego uczestniczenia w kolejnych tego typu zjazdach.

 

3 kwietnia 2007 wzięliśmy udział w konferencji zorganizowanej na Wrocławskiej Akademii Ekonomicznej zatytułowanej MANIPULACJE (Z) PERSONĄ. Hasłem przewodnim całej inicjatywy była właśnie manipulacja, a my zostaliśmy poproszeni o zaprezentowanie tego zjawiska w biologicznym ujęciu. Wspomagając się dorobkiem naszego opiekuna stworzyliśmy i przedstawiliśmy prezentację dotyczącą prób manipulacji wykrytych podczas analiz treści anonsów matrymonialnych (manipulacja w doborze partnera).

  29 marca 2007 KOŁO GORYL odwiedziło KONFERENCJĘ zorganizowaną przez KOŁO NAUKOWE STUDENTÓW SOCJOLOGII. Celem konferencji było interdyscyplinarne spojrzenie na zjawisko śmiechu. W oparciu o prace mgr Doroty Dengler przedstawiliśmy biologiczne podłoże i ewolucję ludzkiego śmiechu.

  20 marca 2007 odwiedziliśmy I STUDENCKĄ KONFERENCJĘ ANTROPOLOGICZNO - ARCHEOLOGICZNĄ "Non Omnis Moriar" w Krakowie. Zaprezentowaliśmy tam syntetyczny przekrój przez nasze dotychczasowe dokonania oraz bardzo interesujący plakat zatytułowany "Eye-mouth-eye angle as a good indicator of face masculinization, asymmetry and attractiveness" autorstwa mgr Dariusza Danela i prof. Bogusława Pawłowskiego (oboje związani z naszym Kołem). Fantastyczną niespodzianką wieńczącą tę naukową wyprawę był prezent od DR HENRYKA GŁĄBA - opiekuna Koła organizującego całą imprezę - czyli... PRAWDZIWY KIEŁ GORYLA!

14 grudnia 2006 Koło Goryl wzięło udział w corocznej GIEŁDZIE KÓŁ NAUKOWYCH. Koło postanowiło zaprezentować jak najbardziej interaktywne (czytaj: angażujące odwiedzających) strony antropologii, czyli... pomiary.
Zaopatrzeni w profesjonalne narzędzia mierzyliśmy studentom i profesorom BMI, WHR, SHR oraz -w ramach "ciekawostki"- określaliśmy ich typy rasowe i odmiany. Mimo, iż nasze stoisko cieszyło się największym zainteresowaniem (wskazywał na to odwieczny tłok, dymiące od wysiłku kalkulatory i -dosłownie- pełne ręce roboty) nie zostaliśmy docenieni. Nie chcąc nikogo obrazić lakonicznie informujemy, że zwyciężyło KOŁO NAUKOWE BIBLIOTEKOZNAWCÓW...

 8 listopada Koło Goryl wraz z Polskim Towarzystwem Antropologicznym gościło Pawła Fedurka - absolwenta Wrocławskiej Katedry Antropologii oraz School Of Biological Science w Liverpoolu.
Gość wygłosił rewolucjonizującą dotychczasowe pojęcie o iskaniu prelekcję po tytułem: "The aspect of grooming among male and female chimpanzees in the context of Zahavis Handicap Principle model regarding social signals", czyli "Iskanie u szympansów w kontekście Hipotezy Upośledzenia wg. Zahavi'ego". Po prelekcji tłumnie zgromadzeni widzowie, w tym pracownicy naukowi i studenci (chociaż nie tylko) zadawali pytania i dyskutowali z prelegentem. Nie chcąc zdradzać, w czym tkwi istota odkrywczych wniosków autora prezentacji powiemy tylko, że patrząc na szympansy w takim nowym kontekście możemy dostrzec w nich zupełnie nową porcję człowieczeństwa, a może paradoksalnie - to w sobie powinniśmy odnaleźć dowód na to, jak te sympatyczne naczelne są nam bliskie...

 

20 września 2006 w Katedrze Antropologii odbył się zorganizowany przez mgr Dariusza Danela przy pomocy Koła "Goryl" interaktywny wykład w ramach Dolnośląskiego Festiwalu Nauki zatytułowany "RANDKA W CIEMNO".
Wykład odbył się w dwóch turach - porannej i popołudniowej, które łącznie zgromadziły ponad sześćdziesięciu uczestników. Dzięki zapisom internetowym udało się uzyskac zbliżoną proporcję płci w obu grupach, co było istotnym elementem pokazu. Całość oparta była na trzech prelekcjach (wygłaszanych oczywiście przez gorylowych kołowiczów) dotyczących - zgodnie z tytułem - mechanizmów ludzkiego dobierania się w pary.

"Tytuł "Randka w ciemno" postanowiliśmy potraktować nieco przewrotnie, ponieważ nie zapraszamy nikogo do łączenia się w pary, tak jak to się dzieje w telewizyjnym programie o tymsamym tytule. Naszym celem jest pokazanie, na ile tak naprawdę ta tak zwana randka w ciemno, ze swoimi zadawanymi zza wachlarza pytaniami - NIE JEST W CIEMNO!
Innymi słowy twierdzimy, iż telewizyjna randka w ciemno jest zdecydowanie mniej "w ciemno" niż nasze prawdziwe życiowe wybory. Chcemy pokazać, że dopiero w naszym codziennym życiu napotykamy prawdziwą "ciemność" (ciemnośc randki w ciemno), czyli ryzyko i zaskoczenie. Dlaczego potrafimy zainteresować się jakąś osobą i poczuć,że właśnie z nią chcemy porozmawiać nawet w ciągu trzech sekund patrzenia na nią?
Okazuje się, że nieraz kilka sekund wystarczy, aby zdobyć ważne biologiczne i paradoksalnie (bo wydaje się że do tego bewzględnie potrzebna jest rozmowa) także psychologiczne informacje o potencjalnym partnerze."

Pierwsza prelekcja dotyczyła znaczenia proporcji wysokości ciała między partnerami i związanego z nią wpływu wysokości ciała danej osoby na jej preferencje. Kolejny pokaz dotyczył cech twarzy - symetrii jako cechy warunkującej atrakcyjność a także maskulinizacji jako cechy mówiącej kobietom, którego mężczyznę powinny wybrać w zalezności od ich strategii rozrodczej. Ostatnia część dotyczyła WHR'u czyli wskaźnika określającego atrakcyjność kobiecej sylwetki ( a ściślej najkorzystniejszego stosunku obwodu talii do obwodu bioder) związaną oczywiście z jej potencjałem rozrodczym i kondycją biologiczną. Dodatkowo każda z prelekcji poprzedzona była prostą ankietą udowadniająca publiczności, że ich preferencje pokrywają się z potwierdzonymi naukowo założeniami. Zwieńczeniem wystąpienia było zdradzenie uczestnikom zawartości tajemniczych bilecików dołączonych do wręczonych im na wstępie bananów (prezent od "Goryla"). Bileciki zawierałysymbole, na podstawie których osoby w sali odnajdywały swoje drugie "połówki" (oczywiście płci przeciwnej) i w ciągu kilku sekund decydowały czy zaryzykują i pojadą z tą osobą na wycieczkę. Jeśli do prowadzących zgłosiła się para dobrana według bananowych oznaczeń i zadeklarowała gotowość do wspólnej podróży - otrzymywała bilety tramwajowe.